Noord-Laos

Zoals verwacht was Vang Vieng, dat tot voor kort bekend stond om zijn party scene, behoorlijk toeristisch. Het feesten van de toeristen liep jaar op jaar volledig uit de hand met tientallen doden elk jaar tijdens het tuben langs barretjes op de rivier. Sinds een aantal jaar is dit door de overheid aan banden gelegd maar langzaam zijn er toch weer wat barretjes opengegaan. Toch wel nieuwschierig naar dit bizarre fenomeen (en de prachtige omgeving!) huren wij ook een tube. In het droogseizoen staat de rivier heel laag dus erg snel gaan we niet maar na tien meter komen we al wel langs de eerste bar. De pompende beat die over het water galmt staat in schril contrast met de serene omgeving en de schitterende karstgebergten. We besluiten dan ook verder te drijven en gelukkig is het grootste deel van de rivier rustig. Wel drinken we een welverdiend biertje, vinden we, bij een rustig barretje. We hebben de karstgebegten ook vanuit de hoogte bekeken. Via een gevaarlijk stijle beklimming over vlijmscherpen rotsen bereiken we na 1,5 uur de top. Het is erg heet maar het uitzicht is zeker de moeite waard! Weer beneden zijn we blij dat we nog heel zijn. Achteraf was het toch niet een hele veilige klim, en al helemaal niet op slippers.  
  
Via de beruchte route 13 tussen Vang Vieng en Luang Prabang riskeren we opnieuw ons leven (dit is uiteindelijk lichtelijk overdreven ;)). Meer dan een decennia geleden zijn verschillende mensen op deze route doodgeschoten op de fiets of in de bus door een rebellengroep. Een paar weken voordat wij deze route zouden nemen was er opnieuw een bus beschoten en waren inzittenden geraakt. Behalve wat militaire posten hebben wij hier gelukkig niks van gezien.

Luang Prabang is een erg mooie stad, eigenlijk vrij compact en met mooie franse koloniale panden. De sfeer is erg relaxed en er is vollop lekker eten en drinken om uit te kiezen. Per fiets verkennen we een paar van de vele tempels die de stad rijk is. Overal zie je monniken en voor zonsopkomst lopen zij in lange rijen langs de bewoners van de stad voor een aalmoes. Bij een vrijwilligersproject helpen we een paar uur mee om monniken en andere studenten te helpen met hun engels. Zo leren wij meer over de cultuur en hebben zij straks meer kans op een baan in de toeristische sector.. Er is vanuit de locals dan ook veel interesse voor het project en het is voor ons een grappige ervaring!

S'avonds is het tijd voor wat ontspanning, dus neem ik een massage en gaan we samen naar een traditionele Laos sauna. De massage voelt op sommige punten erg pijnlijk en niet erg ontspannen. Ik vraag me af of dit komt doordat mijn spieren al maanden opgevouwen hebben gezeten in lokale busjes of omdat de masseuse wel erg fanatiek is. In elk geval gaat het geld voor de massage naar een goed doel en is de spierpijn na een dag alweer weg dus dat valt mee. De sauna is ook een bijzondere ervaring. Mannen dragen een klein kort broekje en vrouwen een sarong. Wij zijn de enige toeristen tussen tientallen locals en gaan allebei in een andere sauna zitten. Mannen en vrouwen worden namelijk gescheiden. De sauna wordt gevuld met naar citroengras ruikende stoom en is ontzettend heet. Tussen de sauna sessies door is er gratis kruidenthee om het vochtpijl in je lichaam weer aan te vullen. Al met al een grappige ervaring en dat voor maar 8 euro inclusief een uur massage. 

We wisselen de stad weer in voor de bergen en vertrekken naar Nong Khiaw. Dit dorpje ligt heel mooi in een vallei aan de rivier en is de perfecte plek om een beetje te relaxen. We hebben al een paar weken geleden een jungle tour geboekt en zullen vanaf hier dan ook naar een hele afgelegen plek in Laos reizen om het nationale park te bereiken. Dit blijkt ook vrij lastig als de enige bus die vanaf daar vertrekt vol is, ondanks dat we een dag ervoor stoelen hebben gereserveerd. Volgens de organisatie die onze stoelen heeft gereserveerd is dit typisch voor Laos en vullen de buschauffeurs alle stoelen zoals het hun op dat moment uitkomt. Dikke pech dus als de bus op een andere plek goed gevuld kan worden. In de avond gaat er nog een bus en dit is dan ook de laatste kans om het park op tijd te bereiken. Gelukkig is er nu wel plek in de bus en na een hele lange rit (6 uur) met slingerweggetjes en wagenzieke locals komen we midden in de nacht aan. De volgende dag volgen nog een paar obstakels voordat we het park bereiken maar uiteindelijk lukt het. De jungletour was erg leuk en maakte de moeilijke tocht er naartoe weer goed. Per boot varen we naar de core zone van het park waar we in een hutje zonder muren en slechts een muggennet tussen ons en de dieren overnachten. Tijdens de boottocht zien we heel veel vogels met als hoogtepunt een prachtige zilveren fazant die over het water vliegt. In de schemering varen we nog wat verder de jungle in en stoken daar een kampvuurtje. Als het echt goed donker is varen we weer met een gids en spotlight terug naar het kamp. We worden eerst verrast met de mooiste vallende ster die wij ooit hebben gezien, compleet met een staart van vuurvonken.Onderweg spotten we verschillende nachtdieren waaronder civetkatten, uilen en herten.

Weer terug in Luang Prabang na een lange rit (10,5 uur) is het tijd om weer even bij te komen met goede koffie. We zien ook Renee (het zusje van Sjoerd) die ook al een tijdje door Azie reist. Op 29 maart sluiten we de reis in Laos af en vliegen we vanuit Noord-Thailand naar Myanmar.