In de ban van Palawan (en de rest van de Filipijnen)

We hebben de zon weer gevonden! De laatste dag op het eiland Cebu hebben we uiteindelijk toch nog met walvishaaien kunnen snorkelen. Het was erg onwerkelijk om tussen de grootste vissen op aarde (eentje was wel zo groot als een bus) te zwemmen. Na deze bijzondere ervaring werden we onderweg terug naar ons hostel uitgenodigd door een lokale familie om met hun op het strand te barbecueën.

De volgende dag was het tijd om naar het laatste eiland van onze reis in de Filipijnen te vliegen, Palawan. Aangekomen in de stad Puerto Princesa hebben we heerlijk een aantal nachten in een boomhut geslapen omringd door katten! Na een nacht als Tarzan en Jane geslapen te hebben zijn we op een boottocht gemaakt naar o.a. Starfish Island. Het water was hier zo glashelder dat je honderden zeesterren op de bodem kon zien liggen zonder duikbril.

Daarna heeft Sjoerd voor het eerst echt motorgereden ( een automatische scooter was tot Sjoerd zijn verdriet niet meer beschikbaar) en hebben we samen een stuk van het eiland verkend en mooie afgelegen stranden ontdekt. Helaas kregen we nog wel een flinke tropische plensbui op ons dak... maar dat hoort erbij in de Filipijnen.

Iedere zondag in de Filipijnen legt een groot aantal hanen het loodje in de uiterst populaire hanengevechten. Hanengvechten zijn voor de Filipinos wat voetbal is voor Nederlanders en er wordt ook veel geld vergokt. Er is zelfs een televisiezender die non-stop hanengevechten uitzendt. Hanen horen daarom ook bij het landschap van de Filipijnen. Zo zie je mensen regelmatig trots met hun haan over straat lopen. Om onze ervaring in de Filipijnen compleet te maken hebben we een zogenoemde Cockpit bezocht. Het is een gruwelijk gezicht om de hanen elkaar te zien afmaken en een gevecht duurt meestal ook niet langder dan een minuut. Wij snappen daarom ook niet goed waarom deze gevechten de Filipino's keer op keer blijven boeien. Na drie gevechten zijn we daarom ook maar weggegaan.    

Vanuit Puerto Princesa trokken we verder naar het noorden van het eiland en hebben we de dorpjes TayTay, El Nido, Port Barton en Sebang aangedaan. Hier hebben we onder andere in de vroege ochtend op een groot meer gekayaked om vogels te spotten. Het waaide zo extreem hard dat het voor ons een zware beproeving was. In de befaamde Bacuit archipel (El Nido) hebben we een hele dag eiland gehopt en zijn we tussen de mooiste karstformaties en witte stranden doorgevaren. Tijdens onze laatste laatste stop in Palawan hebben we een door UNESCO bekroonde ondergrondse rivier (de langste ondergrondse rivier ter wereld) bevaren. Sommige delen van de grot waren zo groot als een kathedraal en de bijzonder gevormde stalagmieten en stalactieten vormden een spectaculair gezicht. Wel moest je uitkijken voor de duizenden vleermuizen (en hun uitwerpselen) die de grotten bewonen. Om weer bij het dorp te komen zijn we met een gids teruggewandeld door de jungle omringd door apen. Diezelfde avond leek het ons leuk om de befaamde Filipijnse barbecue snacks te proberen bij een lokale tent. Een aantal stamgasten boden ons gelijk een stoel en een glas bier aan. Dit laatste werd continue aangevuld. Tevens wilden ze ons graag een aantal van hun favoriete snacks laten proeven zoals gegrilde kippentenen en een kippenhoofd inclusief strot met ingewanden. Die laatste durfden we toch niet helemaal aan. Na deze exotische maaltijd zijn we met onze nieuwe vrienden naar hun favoriete stamkroeg gegaan om daar nog wat pilsjes te nuttigen. De Filipijnen kunnen over het algemeen niet goed tegen drank dus al snel viel er eentje in slaap op zijn stoel en viel de ander continue in herhaling. Toen ze aanboden om ons met de scooter terug te brengen naar het hotel twijfelden we even of dat wel verstandig. Het was een behoorlijk eind lopen dus zijn we toch maar achterop gesprongen (de bestuurder was een off-duty politieagent dus dat moest wel goed gaan toch?).

Op het moment van schrijven zijn we weer in Manilla waar onze reis in de Filipijnen na een maand helaas tot zijn einde komt. Morgenavond vliegen we naar Siem Reap in Cambodja en gaan we weer een nieuw avontuur tegemoet. We zullen de Filipijnen enorm gaan missen ondanks dat onze reis nog lang niet afgelopen is en we hopelijk nog veel leuke ervaringen zullen opdoen. De Filipijnen heeft ons gegrepen met haar lieve maar ook gezellige mensen en de prachtige natuur.